باد و باران

خشونت بر علیه زنان

باد و باران

خشونت بر علیه زنان

وایییییییییییی

خشونت در خانواده و قربانیان آن
 
خشونت
در جنگ و صلح، زنان اولین قربانیان خشونت
خشونت خانوادگی به عنوان سوء رفتار عمدی برای کنترل و سلطه جویی بواسطه ضرب و شتم، ارعاب، تـحقیر، برانگیختن احـساس گناهکاری و تحمیل و اجبار تعریف شده است.

خشونت خانوادگی در اکثر کشورهای جهان جرم محسوب می شود، با این وجود، این معضل در تمامی کشورها، نژادها، سطوح مختلف در آمد و تحصیلات وجود دارد. خشونت معمولاً متوجه زنان می شود، ولی سالمندان، کودکان و مردان نیز می توانند مورد خشونت قرار گیرند.

خشونت علیه زنان

سازمان ملل متحد روز بیست و پنجم نوامبر را به عنوان روز بین المللی ریشه کنی خشونت علیه زنان نام گذاری کرده است.

"با نگرانی از این که خشونت علیه زنان مانعی در راه دستیابی به برابری، پیشرفت و صلح است و با تاکید بر این که خشونت علیه زنان دال بر نقض حقوق بشر و آزادی های اساسی زنان است و برخورداری زنان را از این حقوق و آزادی ها به طور ناقص یا کامل نفی می کند؛ با آگاهی بر این که خشونت علیه زنان نمایشی از نابرابری تاریخی روابط قدرت میان زنان و مردان است، که تحت سلطه کشیدن و تبعیض علیه زنان توسط مردان و پیشگیری از پیشرفت کامل زنان انجامیده، و این که خشونت علیه زنان یکی از مکانیزم های مهم اجتماعی است که زنان را به موقعیت های فرودست در مقایسه با مردان مجبور می کند، ضرورت جلوگیری از خشونت علیه زنان اعلام می گردد."

این بخشی بود از اعلامیه جهانی منع خشونت علیه زنان، که در فوریه ۱۹۹۴ توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسیده است. این اعلامیه به چند اصل از جمله نیاز برای تعریف جامع و روشن خشونت علیه زنان و تعهد دولت ها و جامعه بین المللی به حذف خشونت علیه زنان تاکید دارد.

در این اعلامیه خشونت علیه زنان چنین تعریف شده است: "خشونت علیه زنان هر عمل خشونت آمیز بر اساس جنس است که به آزار رساندن یا رنجاندن جسمی، جنسی یا روانی زنان منجر بشود، یا بتواند منجر شود، از جمله تهدیدات یا اعمال مشابه، اجبار یا محروم کردن مستبدانه زنان از آزادی، که در منظر عموم یا در خلوت زندگی خصوصی انجام شود."

هنوز خشونت علیه زنان با اشکال مختلف در همه جای دنیا شانس داشتن زندگی سالم و راحت را از ایشان گرفته است.

خشونت در خانه
 محدود به جوامع در حال توسعه یا مسلمان نیست. خانواده که عموما ً به عنوان پناهگاه و مأمن انسان شناخته می شود، در آمار بین المللی بزرگترین کانون خشونت علیه زنان و کودکان به حساب می آید.
 

خشونت علیه زنان مرز نمی شناسد. محدود به جوامع در حال توسعه یا مسلمان نیست. خانواده که عموما ً به عنوان پناهگاه و مأمن انسان شناخته می شود، در آمار بین المللی بزرگترین کانون خشونت علیه زنان و کودکان به حساب می آید. ۳۰ تا ۳۵ درصد زنان امریکایی مورد آزار جسمی شوهرانشان قرار می گیرند و ۱۵ تا ۲۵ درصد انها به هنگام بارداری نیز مورد ضرب و شتم قرار می گیرند. همچنین از هر ۱۰ قربانی زن سه نفر توسط شوهر یا دوست پسر خود کشته شده است. در شیلی ۶۳ درصد زنان مورد آزار جسمی قرار می گیرند. ۴۱ درصد زنان هند بر اثر آزار جسمی همسران خود دست به خودکشی می زنند. در بنگلادش بیش از ۵۰ درصد قتل ها ناشی از خشونت مردان است.

ریشه های ستبر مردسالاری در ایران

متاسفانه در مورد ایران هرگز آمار درست و مشخصی در مورد خشونتی که در خانه بر زنان می رود منتشر نشده است. در فرهنگ سنتی زنان ایرانی تا به اصطلاح کارد به استخوانشان نرسد لب به اعتراض باز نمی کردند و نظام فکری مردسالار اشکالی از خشونت مردان در خانواده حتی طبیعی محسوب می شد. به زنان می قبولاند که زن با لباس سفید به خانه بخت می رود و هرچه که بر سرش آید باید با کفن سفید از آن بیرون بیاید.

فرهنگ سنتی مردسالار
 طبق نظام فکری مردسالار، برخی از اشکال خشونت مردان در خانواده حتی طبیعی محسوب می شود. به زنان می قبولاند که زن با لباس سفید به خانه بخت می رود و هرچه که بر سرش آید باید با کفن سفید از آن بیرون بیاید.
 

قدرت فزون تر مردان نه تنها به امکانات اجتماعی آنها مربوط می شود بلکه به غیر عادلانه بودن قوانین جنسیتی نیز وابسته است! حقوقی مانند حق حضانت، کار، طلاق و ... قدرت های یکجانبه ای هستند که سبب می شوند زنان توانایی های لازم برای حفظ سلامت خود را از دست بدهند. درنتیجه، تا زمانی که ساختار جامعه بر نابرابری طبقاتی و جنسی استوار است راهنمایی های بهداشتی برای پیشگیری از خشونت خانوادگی کاربرد چندانی نخواهد داشت.

اما امروزه زنان ایرانی کمتر نقش قربانی خاموش خشونت را ایفا می کنند.

در بسیاری از کشور ها مراکزی به نام خانه های امن وجود دارد که زن خشونت دیده تا زمانی که خطر تهدیدش می کند به آنها پناهنده می شود، ولی در ایران خانه امنی وجود ندارد که بتوان به آن پناه برد. تاثیری که خشونت بر روی زن می گذارد بیش از آنکه جسم را بخراشد روح را جریحه دار می کند و به او احساس موجودی بی اراده و مفعول و منفعل می دهد .